بنمای رخ
که سربازو٬ کیش و ماتم آرزوست
بگشای لب
که تف فراوانم آرزوست
ای آفتاب ظهر
برون آ دمی شب
کان چهره ی مزخرف داغانم٬ آرزوست
مریم میرزا فرخی سیستانی نیشابوری